20 tys. zł kary dla matki za uniemożliwianie kontaktów z dziećmi

Czy cieszy mnie ten wyrok…?
Powiedziałbym, że raczej dał pewną ulgę. Na zasadzie, że w końcu Wymiar Sprawiedliwości oficjalnie powiedział, że alienatorka postępuje źle.

Zobacz wcześniejsze wpisy w temacie

Zachęcam do zapisania się na powiadomienia emailowe o nowych wpisach na stronie.

Konsekwencje

Na moment gdy tworzę ten wpis wyrok jest jeszcze nieprawomocny. Właśnie mijają 3 lata jak trwa „twarda alienacja” i nie widzę się z synami. Do tego wcześniej około pół roku „alienacji miękkiej”, gdzie jeszcze się z nimi spotykałem, ale pranie mózgu odbywało się już na całego. A to oznacza, że po ponad 3 latach krzywdzenia dzieci alienatorka w końcu poniesie wkrótce pierwsze konsekwencje swojego haniebnego postępowania. Rozróżniajmy konsekwencje od zemsty. Gdy w terenie zabudowanym mkniesz radośnie 90 km/h i złapie cię policja i wystawi mandat – to są konsekwencje czy zemsta? Świadomie popełniasz wykroczenie, z pełną świadomością z czym może się to wiązać. I jest to ogólnie znana zasada, że tak może być. Tutaj tak samo.

Kwota 20 tys. zł za alienację rodzicielską

Czy kwota 20 tys. zł zadośćuczynienia za alienację rodzicielską to wysoka kwota? Na pierwszy rzut oka wysoka. Przelicz jednak 3 lata, gdy nie widzisz dziecka w ogóle. 3 lata gdy wiesz jaką krzywdę wyrządza mu alienator. Bezczynnie patrzysz na niszczenie psychiki własnego dziecka. 3 lata, dokładnie 35 miesięcy. Kwota 20 tys. zł. To daje śmieszne 571 zł miesięcznie.

Do tego dodatkowe 5 tys. zł za obrażanie mnie publicznie w sieci na Facebooku.

Co w kwestii kwoty powiedziała sądowi na sali matka w mowie końcowej? Że choć „kwota jest z kosmosu” to ona „prędzej sprzeda nerkę” niż będzie się stosować do wyroków sądowych. Że generalnie woli przyjąć karę niż realizować kontakty. No to proszę… zgodnie z własnym życzeniem przyjęła kwotę wnoszonego maksimum.

Naruszenie dóbr osobistych – jakich?

W ramach jednego pozwu o naruszenie dóbr osobistych można wyszczególnić więcej niż jedno. Ja wniosłem w 4 kwestiach: niszczenie więzi czyli uniemożliwianie kontaktów (oczekiwałem 20 tys. zł zadośćuczynienia), oczernianie mnie na Facebooku (oczekiwałem 5 tys. zł zadośćuczynienia), wszczęcie bezpodstawnie egzekucji komorniczej w zakresie alimentów bieżących, pomawianie mnie wśród rodziców w szkole wraz z upublicznianiem nieprawomocnych wyroków. Dwa ostatnie sąd stwierdził, że „nie łapią się”. Mówi się trudno. Najważniejszy temat to alienacja. Sąd nie może zasądzić większej kwoty niż wnosi powód. Zasądził maks. Sędzia dawał matce szansę na zmianę postawy ale nie była tym zainteresowana. To zapewne miało znaczący wpływ na to, że sędzia przyznał maksymalną kwotę w wyroku.

Koleżanka, u koleżanki, koleżanki mąż… schizofrenia?

Na stronie i grupie Mamy Mówią Dość zauważysz wiele schizofreniczek. Niby piszą, że „koleżanka coś tam coś tam”, „mąż koleżanki coś tam”. Ktoś ciut bardziej spostrzegawczy stwierdza szybko, że „członkinie” tej grupy mają jednak więcej typów zaburzeń niż wychwyciłeś na wstępie. Mylisz się. To jest celowy, jakże przemyślny (na miarę przedszkolaka!) koncept, że teraz dziewczyny możecie pisać o ojcach swoich dzieci co chcecie, tylko umawiamy się jawnie, że każdą wypowiedź zaczniecie, że „koleżanka…”. Wszystkie pozostałe będą wiedzieć, że piszesz „koleżanka” a napisałaś o sobie. Przyznasz, że szalenie przebiegły plan. I tak oto stwierdziły, że żadne konsekwencje ich nie mogą spotkać za to co piszą. Przykład wytycznych od „adminek” Mamy Mówią Dość na poniższym zrzucie ekranu.

Cytując z pisemnego uzasadnienia wyroku: „Tłumaczenie pozwanej, że dokonując tych wpisów miała na myśli inną niż powód osobę, jest tyle naiwne co niewiarygodne i nie zasługuje na uwzględnienie„. Czyli sędzia nie dał zrobić z siebie wariata 🙂 Ale bardziej dosadnie ujął to sędzia w ustnym uzasadnieniu wyroku w chwili ogłoszenia wyroku na sali rozpraw (cytat dokładny, z nagrania rozprawy): „Tłumaczenia pani, że te wpisy dotyczą innego mężczyzny, bo dokonywała ich pani w imieniu innych kobiet, są po prostu niedorzeczne i jako taka linia obrony nie mogła zostać uwzględniona.” Tak więc Mamy Mówią Dość – nie tylko każdy zdrowo myślący człowiek śmieje się z tej waszej metody pisania niby o koleżankach ale sąd to też rozbawiło (zniesmaczyło?).

Wnioski…

Warto. Warto aby mieć na piśmie, jawnie, że matka postępuje źle. Warto dla dobra ogółu – aby inne matki wiedziały, że nie ma całkowitego przyzwolenia na alienację. Że je tak samo może spotkać podobna kara.

Nie korzystam z pomocy adwokatów. Mój koszt to opłaty procesowe, których zwrot został mi zasądzony od matki i 4 rozprawy, na które musiałem się pofatygować. Co dalej? Jeśli nadal będzie naruszać dobra w tym samym zakresie, mimo nakazu zaprzestania naruszania dóbr – za jakiś czas mogę złożyć podobny pozew. Kolejny wyrok będzie już tylko formalnością.

Niedobry ojciec zabiera dzieciom pieniądze

Chyba każda alienatorka z Mamy Mówią Dość krzyczy, że ojcowie znaleźli sobie sposób na zarabianie kosztem dzieci, na wzbogacanie się. Po pierwsze – gdyby przestrzegały prawa to nie było by tematu. Po drugie – gwarantuję, że gdy dzieci będą ze mną to skorzystają z tych pieniędzy. Czas zrozumieć drogie alienatorki, że dzieci nie mogą być tarczą do walki, gwarantem unikania odpowiedzialności. To nie działa tak, że „właścicielka dzieci” nie ponosi żadnej odpowiedzialności bo przetrzymuje dzieci.

Wyrok z uzasadnieniem

Życzę lektury owocnej w przemyślenia. Fragmenty uzasadnienia zapewne mogą być użyteczne w tworzeniu własnych pism, przytaczane jako własne uzasadnienie pozwu. Wyrok zawiera ogrom błędów stylistycznych, interpunkcyjnych, ale mniejsza o to.

Kilka cytatów z uzasadnienia wyroku:

• pozwana wzbudza w małoletnich synach niechętne postawy do ojca, nie wykazuje woli utrzymywania relacji dzieci z powodem
• swoimi postawami niszczy więzi i relacje synów z ojcem
• pozwana nie czyni żadnych starań w zakresie motywowania dzieci do spotkań z ojcem a jej postępowanie poważnie zagraża dobru dzieci
• dobro w postaci prawa do utrzymywania kontaktów z własnymi dziećmi należy do dóbr osobistych człowieka
• fakt wieloletniego naruszania przez pozwaną jednego z podstawowych dóbr osobistych powoda tj. jego prawa do utrzymywania kontaktów z małoletnimi synami
• działania pozwanej polegające na uniemożliwianiu powodowi kontaktów z synami były celowe, przemyślane i intencjonalne oraz nakierowane na uniemożliwienie powodowi kontaktów bez względu na konsekwencje takiego zachowania
• pozwana przyjęła jako swoją zasadę postępowania uniemożliwienie powodowi kontaktów z synami, co w konsekwencji ma doprowadzić do zerwania jakichkolwiek relacji pomiędzy ojcem a synami
• nie zmieniła swojego postępowania. Zachowania pozwanej nie zmieniło również postanowienie SR […] w którym to orzeczeniu sąd zagroził pozwanej nakazaniem zapłaty za każde naruszenie obowiązku wynikającego z wyroku
• działania pozwanej od lat są nakierowane na osiągnięcie celu w postaci zerwania wszelkich więzi i relacji synów z powodem
• zadośćuczynienie ze względu na kompensacyjny charakter nie może być symboliczne, lecz musi przedstawiać wartość ekonomicznie odczuwalną
• niezaprzeczalna wina umyślna strony pozwanej
• wieloletnie, intencjonalne ignorowanie orzeczenia sądowego
• próba tłumaczenia pozwanej, że wpisy te nie dotyczyły powoda, bo nie wymieniła nazwiska powoda, nie sprawiają, że działanie pozwanej stało się działaniem zgodnym z prawem. Dla wszystkich osób znających pozwaną było oczywiste, że wpisy te dotyczą powoda
• tłumaczenie pozwanej, że dokonując tych wpisów miała na myśli (inną niż powód osobę) jest tyle naiwne co niewiarygodne i nie zasługuje na uwzględnienie

Wyrok i uzasadnienie do pobrania w jednym dokumencie pdf.